پرده بر می‌دارد امشب، آفتاب از نیزه ها           می‌دمد یک آسمانْ خورشیدِ ناب از نیزه ها

می‌شناسی این همه خورشید خون‌آلود را           آه! ‌ای خورشید زخمی! رُخ متاب از نیزه ها

کهکشان است این بیابان، چون که امشب می‌دمد           ماهـتـابْ از نیـزه هـا و آفـتابْ از نیـزه ها

ریگ‌ ریگش هم گواهی می‌دهد روز حساب           کاین بیابان، خورده زخمِ بی‌حساب از نیزه ها

یال‌هایی سرخ و تن‌هایی به خونْ غلتیده است           یـادگـار اسب‌هایی بی‌رکاب از نیـزه ها

آرزوی آب هم اینجا عطش نوشیدن است           خواهد آمد العطش ها را جواب از نیزه ها